Na początku lat siedemdziesiątych minionego stulecia zainaugurowano załogowe regaty żeglarskie Whitbread. Jachty oceaniczne rywalizowały między sobą w wyścigu oplatającym ziemię. Trasa pierwszych zawodów wiodła szlakiem kliprów, gdzie na dzielnych żeglarzy czyhały ryczące czterdziestki. Nie, nie chodziło mi wcale o milfy, szczury lądowe! Ryczące czterdziestki to pas wód na południowej półkuli między 40° a 50° szerokości geograficznej. Charakteryzuje się bardzo silnymi wiatrami zachodnimi, które są przyczyną wielu sztormów. 

W dzieciństwie jedna z babć straszyła mnie, że jeśli nie będę jadł, to przyjdzie dziad i mnie zabierze, albo przyjedzie czarna Wołga i zostanę porwany. Z wiekiem okazało się, że podobne historie opowiada się dzieciom na całym świecie. Strzyga, Bebok czy Utopiec na Śląsku, Knecht Ruprecht w Niemczech, Krampus w Italii, Człowiek z workiem w Hiszpanii, sieją postrach wśród europejskiej dziatwy. Nie inaczej jest w Skandynawii. Chyba nie ma tam autochtona, który nie słyszałby o trollach. Stare, brzydkie i złośliwe, zamieszkiwały gęste lasy, góry i jaskinie. Mogły być olbrzymami lub skrzatami.