Większości przeciętnych Europejczyków nazwa miasta Togliatti niewiele mówi. Na pytanie gdzie leży Togliatti, sugerując się włoskim brzmieniem nazwy, statystyczny europejczyk odpowiedziałby, że zapewne we Włoszech. Nie wątpię, że przeciętny Europejczyk wie, gdzie leżą Włochy, i mam też nadzieję, że statystyczny mieszkaniec kraju nad Wisłą także… na szczęście nie to jest przedmiotem wpisu. Otóż Togliatti, moi drodzy leży w Rosji, w obwodzie Samarskim.
Trabant 601 dla jednych był spełnieniem marzeń o własnym samochodzie. Dla innych tematem do żartów i kpin. W NRD powód do narodowej dumy, w RFN dowód technicznego i technologicznego zacofania sąsiadów zza miedzy. Mimo różnych opinii Trabant stał się symbolem połączenia Niemiec, upadku Muru Berlińskiego i odzyskanej wolności.
Po zakończeniu II Wojny Światowej transport samochodowy w całej niemal Europie opierał się głównie na pozostałościach powojennej pożogi. Naprawiano wszystko, co rokowało jakiekolwiek nadzieje, na choć chwilowy użytek. Naprędce odbudowywane zakłady, mimo braku surowców i wielkich problemów z dostawami, usiłowały uruchomić produkcję samochodów, ponieważ bez nich odbudowa gospodarek nie miała szans się udać. Nie inaczej było w Czechosłowacji, w której zapotrzebowanie na cywilne ciężarówki było ogromne.
Istnieją pojazdy, które dosyć trudno nazwać samochodami w potocznym znaczeniu tego słowa. Mają koła, nadwozie silnik i wszystkie w zasadzie układy i podzespoły występujące w zwykłych samochodach. Ale nie służą do poruszania się po drogach ani nawet po torach wyścigowych czy trasach rajdów. Ich powstanie ma na celu jedno: pokonać rekord prędkości. Bezwzględnej lub w określonej kategorii. Nic dziwnego, że ich wygląd przywodzi na myśl ołówki, a raczej kolorowe dziecięce kredki.
Stoi w gablotce wspaniała maszyna, czarna, ogromna, i chrom z niej nie spływa...
Gdyby Julian Tuwim miał opisać model Cadillaca Series 62 Convertible, właśnie tak zaczynałby się ten wierszyk.
Powiedzieć o nim, że jest duży to nic nie powiedzieć. Ogromny – to słowo idealnie pasuje do bohatera dzisiejszego wpisu. Wciąż mam wrażenie, że ledwo mieści się w gablotce. Oryginał miał niemal 5,5 metra długości i ponad 2 metry szerokości. Ten model to Stany w pigułce. Wszystko było najlepsze i największe. Samochód dla ludzi sukcesu, których po wojnie przybywało w szybkim tempie.
Gdyby ktoś zadał mi pytanie o to, z czego słyną Włosi nie potrafiłbym odpowiedzieć w jednym zdaniu. W pierwszej chwili oczywiście przychodzi mi na myśl włoska kuchnia, która z małymi wyjątkami mogłaby stanowić podstawę mojego żywienia. Przy każdej nadarzającej się okazji mógłbym zajadać się włoskimi serami, spośród których moim osobistym numero uno jest bezdyskusyjnie Grana Padano. Odpuściłbym jedynie Casu Marzu, ponieważ jego specyficzny proces fermentacji oparty jest na muszych larwach, które spożywa się razem z serem. Co ciekawe, sera nie należy jeść, gdy owe larwy są martwe, ponieważ… można się zatruć.
Jako dzieciak zastanawiałem się, czemu Land Rover produkując Defendera i Discovery swój flagowy model sprzedaje, jako Range Rover. Wszak to logika godna umysłu, co najmniej Marka Suskiego. Przyczyna była prozaiczna. Chodziło tylko o to, by wyraźnie odróżnić luksusowego Range od roboczego osiołka, jakim był Defender.
