Czasami, gdy patrzę na samochody produkowane w latach sześćdziesiątych, nie mogę pozbyć się myśli, że ówcześni styliści byli prawdziwymi artystami. Tworzone przez nich pojazdy, bez względu na zastosowanie, urzekały pięknem, które ani trochę nie stało w opozycji do funkcjonalności. Przykładów potwierdzających tę tezę jest bez liku. Trudno mówić o pierwszym z brzegu, ale z pewnością jest tego dowodem prezentowany dzisiaj model samochodu przystosowanego do przewozu mebli i przeprowadzek. 

Opisując narodziny jakiegoś modelu podajemy rok premiery i salon, na którym został zaprezentowany. Bułka z masłem. Rozpoczynając pisanie tego tekstu sądziłem, że i tym razem tak będzie. Muszę się bowiem przyznać, iż o historii powstania GTO wiedziałem niewiele. 

Początek tej historii jest lekko zatrważający. Bowiem za ojców GTO uznaje się Russella Gee i Johna DeLorean. Jak widać dwóch facetów też może stworzyć coś pięknego. Gee był specjalistą od silników, DeLorean odpowiadał za projekt samochodu. Za matkę, od biedy, uchodzić może decyzja GM, o wycofaniu marek koncernu ze sportów motorowych. Dla Pontiaca była to koszmarna decyzja, ponieważ w USA kojarzony był on przez wyścigi.

Italia od zawsze kojarzyła mi się ze słońcem, dobrym jedzeniem, winami lepszymi niż francuskie i zabijającym urok piłki nożnej catenaccio. Ponadto historia sięgająca starożytności, wspaniałe zabytki  oraz genialni artyści. Ogólnie kraj i mieszkańcy nierozerwalnie związani z pięknem. Utwierdziłem się w moich odczuciach podczas urlopu spędzanego w Rzymie i okolicach Wiecznego Miasta. Napawałem się urokiem architektury Koloseum, Forum Romanum oraz Panteonu. Wrażeń dostarczały także Plac Wenecki, Muzea Watykańskie, Piazza Navona i di Trevi z oszałamiającą fontanną. 

Długo czekałem aż nadarzy się okazja pokazania Wam bohatera dzisiejszego wpisu. Model posiadam już od kilku miesięcy, ale postanowiłem prezentować Wam kolejne nabytki zgodnie z ich dołączaniem do kolekcji.  Autko czekało cierpliwie na prezentację, ale w końcu mogę się nim pochwalić. Od razu podkreślę fakt, że pojawienie się modelu w zapowiedziach serii „Collection Camions et Vehicules de sapeurs Pompiers”, sprawiło mi ogromną radość. 

W 1974 reprezentacja Polski w piłce nożnej w fantastycznym stylu zdobyła 3 miejsce w X Finałach Mistrzostw Świata. Irena Szewińska ustanowiła dwa rekordy świata w biegach na 200 i 400 metrów, a nasi siatkarze zostali mistrzami świata wygrywając wszystkie mecze na Mistrzostwach Świata w Meksyku. Ponadto hucznie otwarto Trasę Łazienkowską, zakończono odbudowę  Zamku Królewskiego w Warszawie, a maszt radiowy w Konstantynowie został najwyższą budowlą świata.  W Polsce epoka Gierka osiągnęła szczytowy okres.

Niedawno prezentowałem Wam piękny model ciągnika siodłowego Mercedes LPS 1932. Idąc za ciosem, chciałbym dziś pokazać Wam równie interesujący model samochodu zbudowanego na bazie serii LP. Długo nie zdawałem sobie sprawy z istnienia modelu tego samochodu, aż któregoś dnia podczas lektury strony internetowej poświęconej francuskim seriom wydawniczym znalazłem opisywanego dzisiaj Mercedesa LP 1113 w wersji pożarniczej. Model pochodzi z serii „Collection Camions et Vehicules de sapeurs Pompiers”, która aktualnie jest moją ulubioną, gazetową serią wydawniczą. 

Rok 1982 to wciąż trwający stan wojenny w Polsce, procesy opozycjonistów i aresztowania działaczy podziemia. Kadra Polski zdobyła trzecie miejsce na mundialu w Hiszpanii. W różnym czasie uprowadzono do Berlina Zachodniego trzy samoloty PLL LOT, co jest swoistym rekordem. Grupa Perfect nagrała „Autobiografię” i założono Lady Pank. Anglia obroniła przed Argentyną Wyspy Falklandzkie. Pierwszy lot odbył Boeing 757 i Airbus A310. Firmy Phillips i Sony wprowadziły na rynki płytę CD. Do kin trafiły m.in. „Duch” i „Łowca androidów” oraz „Rambo - Pierwsza krew”. Michael Jackson nagrał album „Thriller”. W Moskwie pod koniec roku zeszło się Leonidowi Breżniewowi, I sekretarzowi KC KPZR.

W 1963 roku Mercedes – Benz zaprezentował nową gamę samochodów ciężarowych oznaczonych symbolem LP. Najbardziej widoczną zmianą była nowa, sześcienna kabina z charakterystycznie poprowadzoną, pionową linią przodu. Głównym założeniem projektantów pracujących nad nową szoferką, było maksymalne wykorzystanie przestrzeni tak, by zwiększyć komfort pracy kierowcy. Zniwelowano więc do minimum garb komory silnika, w wersjach z dłuższą kabiną zaprojektowano miejsce do wypoczynku oraz znacznie przeszklono szoferkę.