Prowizorka, archaizm, skansen, tandeta, a także wstyd i upokorzenie. W motoryzacji te określenia kojarzą mi się nierozerwalnie z Syreną. Miała powstać tylko na chwilę, a pozostała na bardzo długo. Im dłużej trwała jej produkcja, coraz bardziej stawała się własną karykaturą. Już w salonie sprzedaży pojazdy te bywały niesprawne technicznie. Spasowanie elementów nadwozia wołało o pomstę do nieba, a nowe części zamienne już na półkach sklepowych były wadliwe. 

Drogi czytelniku, jeśli popatrzyłeś na zapowiedź tego wpisu i pomyślałeś „o nie, znowu jakieś nudne kombi niczym Passat sprzed 20 lat”, nie będę miał Ci tego za złe. Moje odczucia były dokładnie takie same widząc go po raz pierwszy. Ot, samochód dla rodziny na dłuższe wypady lub duże zakupy. A jednak, pod tą niepozorną karoserią kryje się wspaniałe auto, potrafiące dać posiadaczowi niezapomniane wrażenia.

Sally - wielka miłość Zygzaka McQueena z animowanego filmu "Auta". W tą postać wcieliło się Porsche 911 generacji 996. Mogliśmy je także zobaczyć w początkowych scenach "60 sekund" z Nicolasem Cage'm w roli głównej. Pojawił się także na okładce epokowej gry samochodowej "Need for Speed Porsche 2000". Dzisiaj jednak nie o grach czy filmach będziemy prawić, tylko o uczuciu, jakiego doznali najwięksi ortodoksi Porsche w chwili debiutu bohatera dzisiejszego opowiadania. 

Mercedes Atego pojawił się w 1998 roku, jako następca, produkowanej od 14 lat, serii lekkich uniwersalnych ciężarówek oznaczonej symbolem LK. Te doskonale przyjęte pojazdy, ze względu na swoją niezawodność i ogromne możliwości zabudowy, zyskały sobie szerokie grono użytkowników, którzy z nadzieją spoglądali w stronę nowego produktu Daimlera. 

Audi R8 dosłownie przeniosło hasło reklamowe „przewaga dzięki technice” na ulice i żaden produkt konkurencyjnych koncernów nie mógł się z nim równać. Nikt do końca nie wie, w jakim celu powstało to auto. I nie musi. Bo gdyby nie powstało, świat byłby smutniejszy. Patrząc na R8 zdroworozsądkowo, po co w koncernie posiadającym Lamborghini i Porsche kolejny supersamochód? Konkurencja jest dobra, jednak niekoniecznie w ramach jednej grupy, w dodatku w bardzo niszowej jej części.

Prawdziwa motoryzacja umiera! Będę bronił swego zdania choćby nie wiem co! Umiera! Koniec i kropka! Całe szczęście w ostatnim czasie powstało kilka wspaniałych aut na otarcie łez. Nigdy nie uwierzę, że bezduszny dźwięk elektryczności zastąpi śpiew, jaki wytwarza ruch tłoków w cylindrach, spalanie paliwa, powstawanie ciśnień, czy przepływie spalin w silniku spalinowym. Jednostajny ciąg przy rozpędzaniu, ma zastąpić wrażenia jakie odbywają się w akompaniamencie silnika dochodzącego do granicznej prędkości obrotowej i związanej z tym zmiany przełożeń. Gdzieś ta motoryzacja zboczyła na niewłaściwą drogę, spojrzała w złym kierunku. W końcu pogubiła się do tego stopnia, że nie zdążyła na pociąg powrotny. Nie obroniła się przed nieuchronnym.

Praga S5T pojawiła się już na blogu Muzeum 1:43 w 2020 i 2021 roku. Były to wówczas świeże, jeszcze ciepłe nowości z rosyjskiej Start Scale Models. Wiele się od tego czasu wydarzyło i dostępność do modeli rosyjskich producentów stała się nieco utrudniona, ale postanowiłem odgrzebać dla Was trzecią, z ówczesnej dostawy czechosłowackich Prag. Dzisiaj chciałbym zaprezentować Wam klasyczną, skrzyniową wersję ciężarówki, która w znacznym stopniu przyczyniła się do odbudowy czechosłowackiej gospodarki w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych ubiegłego wieku.