Moi drodzy, dzisiejszy post będzie trochę nietypowy. Dlaczego? Dlatego, że chciałbym Wam pokazać model, który kilka dni temu wywołał niemałe poruszenie w świecie polskich kolekcjonerów, zbieraczy oraz miłośników rodzimej motoryzacji. Mowa oczywiście o modelu Poloneza 1500, który ukazał się, jako zwiastun serii Samochody PRL sygnowanej logiem wydawnictwa Hachette. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie skala modelu, który jest pierwszym na łamach Muzeum 1:43, odstającym od ogólnie przyjętej przeze mnie podziałki.  Polonez 1500, oraz kolejne modele z serii Samochody PRL Hachette, będą ukazywały się w skali 1:24. 

Prezentowany na zdjęciach Polonez trafił do mnie dzięki uprzejmości Arka z Abarth098 Models, któremu w tym miejscu chciałbym ogromnie podziękować za pomoc w zdobyciu modelu. Jak część z Was pewnie wie, startowa seria nie była dystrybuowana w całej Polsce, toteż wielu z moich kolegów miało duży problem z jego zakupem.

Polonez 1500 jest pierwszym modelem polskiej edycji serii, która już od jakiegoś czasu ukazuje się w Rosji. Rosjanie mają już za sobą kilkanaście numerów, wśród których znalazły się m.in. Łada 2103, Gaz 69, Uaz 469 oraz Zaporożec. Można więc spodziewać się tych modeli także i u nas. Łada 2103, jest już nawet zapowiadana, jako czwarty numer polskiej kolekcji. Wróćmy jednak do samego Poloneza. 

Nie będę ukrywał, że model zrobił na mnie bardzo duże wrażenie. Miniatura - znacznie większa od tych, do jakich jestem przyzwyczajony - poszczycić się może wspaniale odwzorowaną bryłą nadwozia. Od razu rzuca się w oczy świetnie odwzorowany grill, raz przednie reflektory z odbłyśnikami.  Doskonale prezentuje się podwozie, a właściwie wysokość prześwitu, która deklasuje nisko osadzone miniaturki IST. Również tylne partie samochodu zdają się być odwzorowane na najwyższym poziomie. Całości dopełniają klasyczne, polonezowskie kołpaki. 

Mimo, iż model nie jest wysoce detalizowany i z pewnością jest wypadkową wielu czynników ekonomicznych, przyznać muszę, że właściwie niczego mu nie brakuje. Z zewnątrz mamy wspomniane odbłyśniki w reflektorach, chromowane listwy wokół okien, uszczelki i lśniące kołpaki. Całość pokrywa idealny, żółty lakier. Wnętrze jest odtworzone z zadowalającym realizmem i oddaje charakter klasycznego „borewicza”.  

Podsumowując powiem jedynie, iż Polonez 1500 wydawnictwa Hachette to model wart polecenia z wielu powodów. Pomijam już poziom wykonania, realizm oraz detale. Warto jeszcze wspomnieć o sentymencie oraz ogromnej sympatii, jaką wzbudza ta urocza miniatura. Zachęcam do obejrzenia galerii oraz pozostawienia komentarza. 

Spodobało się Wam w enerde? To dobrze, bo i ja czuję się tu świetnie. Dlatego nie widzę przeszkód by pokazać Wam kolejnego Wartburga 311, tym razem w barwach niemieckiej straży pożarnej. Modelik wyprodukowany został przez PMA i jest kolejnym z Wartburgów tego producenta w kolekcji Muzeum 1:43. 

Jakiś czas temu spontanicznie zaproponowałem czytelnikom śledzącym facebookowy profil Muzeum 1:43 zabawę polegającą na wyborze kolejnej miniatury, która pojawi się na łamach bloga. Zasada jest prosta – czytelnicy uczestniczą w ankiecie, w której mają do wyboru dwa modele. Ten, który zyska większą ilość głosów trafia jako pierwszy na bloga. Ogromnie cieszy mnie udział coraz większej liczby czytelników w tej zabawie. 

Dwa ostatnie wpisy osadzone były korzeniami w Związku Radzieckim, dlatego dzisiejszy i kilka najbliższych, spędzimy w Niemieckiej Republice Demokratycznej. Bohaterem dzisiejszego wpisu będzie piękny, klasyczny Wartburg 311 sygnowany logiem PMA. Wartburg trafił do mnie z kolekcji innego zbieracza, który robiąc porządki w swoim zbiorze postanowił pozbyć się m.in. tej wspaniałej miniatury. 

Terenowy Uaz 469B to dziś samochód w pełni zasługujący na miano kultowego. Prosta i bardzo wytrzymała konstrukcja produkowana przez ponad trzydzieści lat, była trzonem floty lekkich pojazdów terenowych Układu Warszawskiego. Uaz 469B udział w niemal wszystkich konfliktach zbrojnych w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. Po rozpadzie Związku Radzieckiego praktycznie po dziś dzień pozostaje jeszcze na wyposażeniu wojsk wielu republik poradzieckich i państw Bliskiego Wschodu.

AC-40 (131) trafił do jednostek radzieckiej straży pożarnej na początku lat 70tych. Samochód z racji wysokiego prześwitu oraz napędu na wszystkie osie, z założenia miał być bardzo uniwersalnym pojazdem, zdolnym dojechać na akcję w każdym terenie. Tak też było, toteż poza miejskimi i wiejskimi jednostkami straży pożarnej, AC-40 (131) otrzymały także jednostki wojskowe, straż leśna, jednostki ochrony przeciwchemicznej, oraz porty lotnicze i morskie. AC-40 (131) bardzo szybko stał się podstawowym pojazdem wykorzystywanym w jednostkach straży pożarnej niemal w całym Związku Radzieckim. Jego uniwersalność oraz stosunkowo niskie koszty utrzymania spowodowały, że auto to w wielu jednostkach wykorzystywane jest do dnia dzisiejszego. 

Wspomniałem już nie raz, iż każdy z kolekcjonerów czeka na jakiś model, który stanowi dlań swoisty kamień milowy w jego zbiorze. W dzisiejszym wpisie chciałbym Wam pokazać model, którego wyczekiwałem już od jakiegoś czasu, ale nie liczyłem, że trafi on do mojej kolekcji w tak szybkim czasie. Mowa oczywiście o pięknej Tatrze 815 S3. Model sygnowany jest logiem Premium Classixxs, która od jakiegoś czasu reprezentuje rosyjską Start Scale Models w Europie Zachodniej. Współpraca ta oczywiście umożliwiła zachodniej części Europy łatwiejszy dostęp do poszukiwanych modeli samochodów dawnego tzw. Bloku Wschodniego.

Końcówka lat 40-tych i niemal cała dekada 50-tych, w radzieckim przemyśle samochodowym to okres niezwykle intensywnego rozwoju. Wiedza techniczna zdobyta po drugiej wojnie światowej przekładała się na projektowanie oraz wdrażanie do produkcji seryjnej coraz to nowszych modeli samochodów. Zwłaszcza intensywnie przebiegały prace nad wszelkiej maści pojazdami do przewozu towarów, które wówczas były jednym z nieodzownych narzędzi odbudowy gospodarczej. Te z kolei przekładały się na rozwój różnorodnych pojazdów specjalistycznych, w tym samochodów strażackich.