Gaz 14 Czajka 1:43 Наш Автопром

Gaz 13 i 14 powszechnie znane jako Czajki to chyba najbardziej rozpoznawalne radzieckie limuzyny. Następca Gaza 13 trafił do produkcji w 1977 choć historia jego powstawania sięga polowy lat 60tych. Nowy, znacznie odmieniony samochód oznaczono numerem 14. To ponad sześciometrowe auto napędzał potężny 5,5 litrowy silnik w układzie V o mocy 220KM. Bogato wyposażone wnętrze oferowało miejsce dla siedmiu osób, jednak w praktyce wygodnie podróżować mogła Czajką jedynie szóstka pasażerów. 

Japoński podwójny układ wentylacji, system audio w postaci radia i magnetofonu, elektrycznie sterowane szyby oraz regulowane fotele wymagały od konstruktorów zastosowania w wozie dodatkowych akumulatorów. Ciekawostką jest, iż Gaz 14 był pierwszym radzieckim samochodem posiadającym spryskiwacze reflektorów oraz przeciwmgielne światła zarówno z przodu jak i z tyłu. Maksymalna prędkość, jaką osiągała nowa generacja Czajki to 175 km/h. W cyklu miejskim auto spalało prawie 30 litrów paliwa. Gaz 14 Czajka nie był samochodem przeznaczonym dla użytkowników prywatnych. Jeździć, a właściwie być wożonym, Czajką mogli jedynie wyżsi dygnitarze na szczeblu państwowym. Do zakończenia produkcji w roku 1988 wyprodukowano 1114 egzemplarzy Gaza 14. Wśród tej liczby znalazło się kilka kabrioletów przystosowanych do udziału w defiladach. Cztery sztuki przebudowano z kolei na karetki pogotowia, z których dwie przekazano kubańskiemu przywódcy Fidelowi Castro. Dwie kolejne używane były w rządowej służbie zdrowia Związku Radzieckiego. Mój wybór padł na rosyjską miniaturkę z coraz popularniejszej wytwórni Nash Avtoprom. Ogólnie rzecz biorąc model wykonany jest efektownie i na pierwszy rzut oka robi bardzo dobre wrażenie. Na największą uwagę zasługuje doskonale odwzorowana, niezwykle efektowna osłona chłodnicy. To właśnie ona jest moim zdaniem najmocniejszym punktem modelu. Nie oznacza to oczywiście, że samochodzik poza tym nie ma nic do zaoferowania. Ładnie odwzorowano wnętrze, zadbano o wszelkie detale i ozdobniki, w związku z czym nie można mu zarzucić braku szczegółowości. Bolączką modelu jest bardzo przeciętny montaż. Zbyt duże lub po prostu niedbale zamontowane kierunkowskazy przednie sprawiają wrażenie jakby miały za chwile wypaść. Niestarannie zamontowano także tylny panel z reflektorami i tablicą rejestracyjną, który odrobinę odstaje od pokrywy bagażnika. Lakier na modelu położony jest dobrze, warstwa farby nie jest za gruba, przez co ładnie uwydatnione są wszystkie przetłoczenia i linie podziału nadwozia. Podsumowując oceniam model bardzo dobrze. Za niewygórowaną kwotę możemy mieć miniaturkę, która detalami o niebo przewyższa swój odpowiednik z serii KAP. Szczerze więc polecam, naprawdę warto poświęcić chwilę na wyszukanie dla siebie tego modelu.