FSO Warszawa 203A Sanitarka 1:43 IST/DeAgostini

Polski transport sanitarny w latach pięćdziesiątych znajdował się w bardzo trudnej sytuacji. Z powodu dużych braków w parku maszynowym do przewozu chorych stosowano ciężkie ambulanse na bazie samochodów ciężarowych lub przystosowane do tego celu samochody osobowe, w tym Warszawę M20. Niestety rozmiary oraz fatalny w zastosowaniu ratunkowym kształt nadwozia powodował, iż sanitarna Warszawa M20 pozwalała praktycznie jedynie na transport chorych wykluczając niemal całkowicie jakiekolwiek zabiegi podczas przewozu. 

Dopiero w 1962 roku sytuacja uległa znacznej poprawie, gdy na rynku pojawiła się Warszawa 201F. F w nazwie modelu oznaczało nadwozie typu furgon, które z perspektywy czasu traktować możemy jako protoplastę późniejszego kombi. Podstawową zaletą nowego nadwozia sanitarki był oczywiście jego kształt, który z racji dodatkowej przestrzeni dawał znacznie większe możliwości pracy z chorym już w trakcie przewożenia go do szpitala. 

Prezentowana na zdjęcia wersja pojawiła się dopiero w roku 1967 i zbudowana została na bazie Warszawy 203/223 Kombi. Model ten oznaczono symbolem 203A i to on przez wiele lat stanowił trzon transportu sanitarnego w Polsce Ludowej. Autorami projektu byli inżynierowie Jerzy Traczyk oraz Marian Koraba. Samochód poza umieszczonymi po lewej stronie noszami dla chorego posiadał także dwa miejsca dla sanitariuszy i lekarza wykonujących czynności medyczne. Prócz tego na wyposażeniu auta znalazł się radiotelefon, syrena alarmowa, lampa oraz zmatowione w dwóch trzecich wysokości szyby boczne. Niestety wóz nadal z racji rozmiarów stanowił jedynie środek transportu chorego. Prędkość maksymalna, jaką rozwiać mogła sanitarna wersja Warszawy to 115/125 km/h.

Miniaturka, którą prezentuję dziś na fotografiach to model pochodzący z serii Kultowych Aut PRLu. Samochodzik, jeśli dobrze pamiętam, pojawił się jako wydanie specjalne i aktualnie jest już niemal całkowicie niedostępny. Jak nie trudno zauważyć model sprawia bardzo dobre wrażenie. Wszystkie elementy wykonano z przyzwoitą starannością. Całość wydaje się dobrze spasowana. Zadbano o charakterystyczne zmatowienia szyb, kołpaki, antenę, a nawet dwukolorowe wnętrze. Uważam, że ów miniaturka z pewnością należy do najlepiej wykonanych w serii „kultowych”. Zapraszam więc do obejrzenia zdjęć.