Wzornictwo przemysłowe to termin, który przy pierwszym zetknięciu zdawać się może nieco enigmatyczny. Termin ten określa zbiór zasad, które skupiają się wokół szeroko pojętego przemysłu związanego z wytwarzaniem przedmiotów użytkowych. Łączy on w sobie elementy ergonomii, innowacyjności, zapotrzebowania oraz estetyki. Najprościej mówiąc, to nadawanie końcowego kształtu przedmiotom, z których korzystamy na co dzień, bez względu czy jest to mikser, telefon, kosiarka czy samochód. 

Od 1954 roku, corocznie przyznawane są nagrody iF Design Awards, których celem jest uhonorowanie produktów wyróżniających się stylem i wszystkimi wymienionymi wyżej elementami. Polska miała również swój udział w tym wydarzeniu uzyskując nagrodę w 2015 za Solarisa Urbino, a w 2016 za Pesa Dart. Oczywiście nie są to jedyne przyznane polskim projektantom nagrody, jest ich naprawdę sporo, więc ze względu na tematykę tego wpisu, pozwolę sobie ominąć pozostałe.  

Na wielkim placu przed zakładem pracy zgromadził się już tłum. Gwar głośnych rozmów, śmiechów i dyskusji zagłuszał komunikaty wydawane przez kaowca, który już na wstępnie usiłował zapanować nad ośmielonym wakacyjną atmosferą zgrupowaniem pracowników kombinatu. Był wczesny ranek, ale nikt nie zdradzał objawów niewyspania czy zmęczenia. Pan w krótkich spodenkach, mokasynach i skarpetach naciągniętych prawie do kolan, poprawiał wędkarski kapelusik, podczas gdy jego małżonka wytrząsała klubowego z papierowego opakowania. 

Najlepszy sport to transport – tak zdaje się brzmieć moja dewiza życiowa. Pomijam moje  zainteresowanie wszelkimi środkami transportu, bo jest ono oczywiste, ale nie jestem także typem sportowca, toteż lubię się przemieszczać z możliwie najmniejszym wydatkiem energetycznym. Tkankę mię... wróć, masę zawdzięczam zamiłowaniu do jedzenia i dobrych trunków. Być może nie jest to najzdrowsza forma, ale na pewno zawdzięczam jej wiele wspaniałych doznań zmysłowych. Cóż, żyje się raz, a ja, wraz z wiekiem staję się coraz większym hedonistą. 

Model Ikarusa 280 dotychczas nie gościł na łamach Muzeum 1:43. Mogliście podziwiać ciekawą miniaturę 260tki wyprodukowaną przez Sovietskij Avtobus, a niebawem pokażę kilka Ikarusów z ClassicBus. Te drugie deklasują wszystkie modele Ikarusów w skali 1:43. Nie ma się co dziwić, ponieważ poziom wykonania miniatur ClassicBus, praktycznie nie pozostawiał niczego do życzenia. Jedynymi wadami, o ile w tej kategorii możemy mówić o wadach modelu, były jego cena i dostępność. Pierwsza bywa zaporowa dla wielu kolekcjonerów i zbieraczy, druga w obecnej sytuacji geopolitycznej niestety bywa przeszkodą nie do przejścia. 

Kilka tygodni temu wspominałem Wam o legendarnych autobusach niemieckiego Neoplana, którego pionierski wkład w dzisiejszy obraz drogowego transportu pasażerskiego, jest nieoceniony. Nie jest jednak tak, że tylko Neoplan odegrał znaczącą rolę w rozwoju tej formy transportu. Równocześnie z zakładami Neoplana, także w Niemczech, rozwijał się inny, równie ważny producent autobusów - Karl Kässbohrer Fahrzeugwerke GmbH, znany szerzej jako Setra. 

Niedawno pisałem o Neoplanie Citylinerze, autobusie, który stanowił kamień milowy w dziedzinie transportu osobowego. By zrozumieć jego wyjątkowość wystarczy fakt, iż do właśnie dzięki tej konstrukcji podróżujemy dzisiaj na dalekie odległości komfortowo, bez bagażu nad głową i pod nogami, z kawą, stolikiem, lampką do czytania, klimatyzacją i toaletą. Nim Cityliner przetarł nowe szlaki podróżowało się jak w krajach trzeciego świata – byle więcej pasażerów, byle jak, byle dojechać.

Fanom motoryzacji brzmienie nazwy miasta Stuttgart przywodzi na myśl od razu samochody spod znaku trójramiennej gwiazdy. Mało kto wie, że w związku z licznym nagromadzeniem w Stuttgarcie wszelkiej maści ośrodków naukowo-badawczych, akademickich i rozwojowych, nigdzie w Niemczech nie zgłasza się równie wielkiej liczby patentów i wynalazków, co właśnie tam. Odpowiadają za to przede wszystkim Uniwersytety Hohenheima oraz Stuttgardzki Instytut Fraunhofera, a także zakłady Daimler AG, IBM, Hewlett-Packard, Porsche oraz Neoplan. To właśnie temu ostatniemu chciałbym poświęcić dzisiejszy wpis. 

Firm i wydawnictw mających na koncie miniatury Ikarusów w skali 1:43 jest kilka. Poziomem wykonania oraz jakością swoich modeli różnią się one diametralnie. Pod względem ilości produkowanych modeli Ikarusów, bez wątpienia prym w tej dziedzinie wiedzie rosyjska Советский Автобус (Soviecki Autobus), która ma w ofercie całkiem pokaźną liczbę zarówno typów, jak i odmian tych doskonale znanych w naszej części świata autobusów.