Historia Ziła 133 popularnie zwanego w Rosji Krokodylem, sięga pierwszej połowy lat 60-tych. Rosyjski przemysł dotkliwie odczuwał brak ciężarówki o ładowności 8t z układem kół 6x4, jednak powstanie modelu oznaczonego symbolem 133 zbiegł się w czasie z planami uruchomienia produkcji nowocześniejszych ciężarówek w zakładach KAMAZa. Dodatkowo zakłady Ziła, w tym samym czasie zaprojektowały i zbudowały prototyp samochodu Ził 170, który miał być produkowany w wyżej wymienionych zakładach nad rzeką Kamą. Projekt 133 utknął więc na kilka lat w machinie administracyjnej ustępując pierwszeństwa Kamazowi. 

AC-40 (131) trafił do jednostek radzieckiej straży pożarnej na początku lat 70tych. Samochód z racji wysokiego prześwitu oraz napędu na wszystkie osie, z założenia miał być bardzo uniwersalnym pojazdem, zdolnym dojechać na akcję w każdym terenie. Tak też było, toteż poza miejskimi i wiejskimi jednostkami straży pożarnej, AC-40 (131) otrzymały także jednostki wojskowe, straż leśna, jednostki ochrony przeciwchemicznej, oraz porty lotnicze i morskie. AC-40 (131) bardzo szybko stał się podstawowym pojazdem wykorzystywanym w jednostkach straży pożarnej niemal w całym Związku Radzieckim. Jego uniwersalność oraz stosunkowo niskie koszty utrzymania spowodowały, że auto to w wielu jednostkach wykorzystywane jest do dnia dzisiejszego. 

Końcówka lat 40-tych i niemal cała dekada 50-tych, w radzieckim przemyśle samochodowym to okres niezwykle intensywnego rozwoju. Wiedza techniczna zdobyta po drugiej wojnie światowej przekładała się na projektowanie oraz wdrażanie do produkcji seryjnej coraz to nowszych modeli samochodów. Zwłaszcza intensywnie przebiegały prace nad wszelkiej maści pojazdami do przewozu towarów, które wówczas były jednym z nieodzownych narzędzi odbudowy gospodarczej. Te z kolei przekładały się na rozwój różnorodnych pojazdów specjalistycznych, w tym samochodów strażackich. 

Ził 130 pojawiał się już na łamach Muzeum 1:43, gdy prezentowałem Wam modele Start Scale Models oraz jego budżetowego odpowiednika - Автоистория (АИСТ). Do kolekcji Muzeum 1:43 dołączył niedawno kolejny model Ziła 130 sygnowany logiem rosyjskiej Автоистория (АИСТ). Tym razem jest to model samochodu z zabudową APM 90, czyli specjalistycznego reflektora wspomagającego. 

Przy okazji któregoś z poprzednich wpisów wspominałem o tym, iż niemal każdy z kolekcjonerów ma swoją listę modeli, które obowiązkowo, prędzej czy później znajdą się w jego kolekcji. Wspominałem wtedy o swojej i pozycjach na niej zawartych. Niektóre modele zawarte na mojej liście zdawały się być niemal nieosiągalne z racji trudnej dostępności lub wyśrubowanych cen. Zdarza się jednak, że czasem coś, co pozornie wydaje się nie do zdobycia, ni stąd, ni zowąd, pojawia się w kolekcji. Tak było w przypadku prezentowanego dzisiaj modelu Ziła 157 KW. Samochodzik trafił do mnie ze zbioru zaprzyjaźnionego kolekcjonera, który reorganizował swoją kolekcję i zgodził się odsprzedać mi swój egzemplarz. 

Rosyjska zima nie raz udowodniła, iż potrafi skutecznie utrudniać życie zarówno Rosjanom, jak i niekoniecznie proszonym, gościom. To, że w transporcie lotniczym jest ona prawdziwą udręką wiadomo nie od dziś. Zaplecze techniczne lotnisk radzieckich, a później rosyjskich, musiało opierać się na całej gamie specjalistycznych pojazdów obsługi naziemnej, które nieustannie pracowały, by zapewnić możliwości normalnego ich funkcjonowania. 

Ził 157 to jedna z najpopularniejszych ciężarówek Związku Radzieckiego.  Jej uniwersalność sprawiła, iż znalazła ona zastosowanie niemal w każdej dziedzinie transportu. Na podwoziu Ziła 157 montowano niezliczoną liczbę zabudów, zarówno cywilnych jak i o zastosowaniu specjalnym, w tym wojskowym, pożarniczym oraz pojazdów obsługi lotnisk. Zainteresowanych rysem historycznym Ziła 157 odsyłam TUTAJ, a ja od razu przejdę do opisu modelu, który kilka dni temu trafił do mojego zbioru.