Mercedes Atego pojawił się w 1998 roku, jako następca, produkowanej od 14 lat, serii lekkich uniwersalnych ciężarówek oznaczonej symbolem LK. Te doskonale przyjęte pojazdy, ze względu na swoją niezawodność i ogromne możliwości zabudowy, zyskały sobie szerokie grono użytkowników, którzy z nadzieją spoglądali w stronę nowego produktu Daimlera. 

Praga S5T pojawiła się już na blogu Muzeum 1:43 w 2020 i 2021 roku. Były to wówczas świeże, jeszcze ciepłe nowości z rosyjskiej Start Scale Models. Wiele się od tego czasu wydarzyło i dostępność do modeli rosyjskich producentów stała się nieco utrudniona, ale postanowiłem odgrzebać dla Was trzecią, z ówczesnej dostawy czechosłowackich Prag. Dzisiaj chciałbym zaprezentować Wam klasyczną, skrzyniową wersję ciężarówki, która w znacznym stopniu przyczyniła się do odbudowy czechosłowackiej gospodarki w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych ubiegłego wieku. 

Czasem zastanawiam się nad tym, w jak wspaniałych przyszło żyć nam czasach. Na większość udogodnień, jakie stworzyliśmy jako ludzkość, nawet nie zwracamy już uwagi, ponieważ stały się one dla nas oczywistością. Pominę już takie cuda jak bieżąca woda, elektryczność, czy centralne ogrzewanie, ale młodsze pokolenie, coraz częściej nie zdaje sobie sprawy z tego, że jeszcze na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych nie korzystaliśmy ze smartfonów i internetu. Mało tego, telewizory w Polsce zaczęły pojawiać się w latach pięćdziesiątych. Idąc dalej tym tropem, sto lat temu musiało nie być nic. 

Od jakiegoś czasu nurtuje mnie pewien paradoks. Mianowicie, gdy żyliśmy w peerelu i wczesnych latach po peerelowskich wszyscy zakochani byliśmy w zachodniej motoryzacji. Nie zwracaliśmy uwagi na toporne Polonezy, Fiaty, Wartburgi, dychawiczne Jelcze czy gwiżdżące Tatry. Były dla wielu z nas czymś wręcz okropnym, symbolizującym techniczne zacofanie oraz wszelkie zło epoki szumnie nazwanej socjalistyczną. Wzdychaliśmy za to, jak Romeo pod balkonikiem Julii, do cytrynek, beemek, audic i renówek. Paradoksalnie dzisiaj, ponad trzydzieści lat po upadku komunizmu, w tej samej Polsce, coraz częściej słyszy się o tęsknocie za rodzimą motoryzacją. Dokładnie tą samą, o której jeszcze kilkanaście lat temu każdy z Polaków starał się zapomnieć, kupując sprowadzane z Niemiec Audi 80 lub leciwego Golfa, w myśl zasady „stare niemieckie, lepsze niż nowe polskie”. 

Częstotliwość publikowania wpisów w Muzeum 1:43 znacznie ostatnio spadła. Zapewne to zauważyliście. Nie oznacza to jednak, że nasza trójka straciła zainteresowanie kolekcjonowaniem modeli. Nic z tych rzeczy. Kolekcje Arka i Sławka rozrastają się cały czas, a moja znacznie ewoluowała, mimo to, zmierza w ciekawym kierunku. Pewnie część, a może większość z Was już wie, że całkowicie pozbyłem się modeli w skali 1:43 i skupiłem się na popularnej skali H0, czyli 1:87. 

Długo zastanawiałem się, od czego zacząć ten wpis. Czy dobrym początkiem byłby napisanie, jak wielce fascynuje mnie prezentowana miniaturka? Czy może powinienem nakreślić sylwetkę człowieka, który stoi za tak nietuzinkowym projektem, jakim jest oryginał Scanii R650 w malowaniu Purple Rain? Czy wreszcie, może najlepiej byłoby na początek napisać kilka słów o muzycznej legendzie, która była inspiracją dla powstania tego szesnastokołowca? Trudny orzech do zgryzienia. Postanowiłem zacząć od samego oryginału, czyli skąd wziął się pomysł na szesnastokołowy hołd dla twórczości legendarnego amerykańskiego muzyka i producenta – Prince’a. 

Minęło trochę czasu, od kiedy zaprezentowałem Wam wspaniałego Mercedesa Actrosa wyprodukowanego przez niemiecką Herpę. Z komentarzy i wiadomości wnioskuję, że tematyka przypadła Wam do gustu, dlatego pragnę pociągnąć ten wątek dalej. Nie będę ukrywał, że po części również z tego powodu, iż moja kolekcja zmierza właśnie w te stronę. Jak wspomniałem, będziemy prezentować dalej modele w skali 1:43, ale chcemy Wam pokazywać także inne piękne miniaturki, dlatego częściej pozwolimy sobie na odskok od głównej skali. Nie inaczej będzie dzisiaj.

Praga S5T z zabudową kung przyjechała do mnie razem z pokazywaną jakiś temu biało czerwoną wywrotką. Mój zachwyt nad kungiem ani trochę nie ustępuje temu, jaki towarzyszył mi przy opisywaniu modelu wywrotki. Dlaczego? To proste – kung jest wykonany na identycznym poziomie. Nie ma, co prawda wielokolorowego nadwozia, ale trudno oczekiwać od tego typu pojazdu, że będzie krzyczał żywymi, zwracającymi na siebie uwagę barwami.

Doroczna hekatomba karpi, czyli Święta Bożego Narodzenia już za nami. Młodsze pokolenie zapewne nie wie, iż tradycyjny polski świąteczny karp, bez którego nie może odbyć się niemal żadna kolacja wigilijna, to pozostałość po… komunie. Tak, moi drodzy, to właśnie za czasów PRL i dzięki uprzejmości ówczesnych władz, narodziła się ta nowa, świecka... wróć, chrześcijańska tradycja. Już spieszę wyjaśnić, jak to się stało. ;

Wielu z Was zapewne miało, lub będzie miało w niedalekiej przyszłości styczność ze skalą H0, czyli 1:87. Ta najpopularniejsza w modelarstwie skala oferuje niemal wszystko, czego mógłby zapragnąć modelarz czy kolekcjoner. Oczywiście skala ta ukierunkowana jest głównie na modelarstwo kolejowe, ale zawiera w sobie tyle dziedzin, ze każdy niebędący modelarzem kolejowym, znajdzie dla siebie swoją działkę. Wynika to głównie z tego, że skala H0 oprócz taboru kolejowego ukierunkowana jest na budowanie scenerii. I tu właśnie zaczyna się pole do popisu.

Po zakończeniu II Wojny Światowej transport samochodowy w całej niemal Europie opierał się głównie na pozostałościach powojennej pożogi. Naprawiano wszystko, co rokowało jakiekolwiek nadzieje, na choć chwilowy użytek. Naprędce odbudowywane zakłady, mimo braku surowców i wielkich problemów z dostawami, usiłowały uruchomić produkcję samochodów, ponieważ bez nich odbudowa gospodarek nie miała szans się udać. Nie inaczej było w Czechosłowacji, w której zapotrzebowanie na cywilne ciężarówki było ogromne. 

Historia Tatry 111 sięga początków II Wojny Światowej. Dowództwo Wehrmachtu, tuż po aneksji Czechosłowacji, zleciło zakładom Tatry zaprojektowanie nowej, uniwersalnej ciężarówki dla wojska. Za projekt odpowiadał Hans Ledwinka, który podszedł do zadania bardzo poważnie i stworzył legendarny dziś pojazd. Jego sukces paradoksalnie nie przyczynił się do zwycięstwa III Rzeszy, lecz do budowy socjalistycznych gospodarek już po wojnie. Sam Hans Ledwinka oskarżony został o kolaborację i trafił na pięć lat do więzienia. Zrehabilitowano go dopiero w 1992 roku, czyli 25 lat po śmierci…

Fabryka Samochodów Ciężarowych w Starachowicach planowała na przełomie roku 1969/70 wprowadzić na rynek zupełnie nowy model oznaczony symbolem Star 200. Auto miało posiadać ładowność 6t i zastąpić przestarzałe już modele 25 i 27. Niestety specyfika polskiej gospodarki spowodowała, iż znacznemu opóźnieniu uległ termin zakończenia prac nad nową jednostką napędową dedykowaną dla modelu 200. Kierownictwo fabryki zdecydowało się na wprowadzenie modelu przejściowego oznaczonego symbolem 28 i 29.